Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό...
...Ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό


Σκοπός της δημιουργίας αυτού του Blog, δεν είναι το κέρδος, ούτε η πειρατεία, ούτε οτιδήποτε άλλο αρνητικό μπορεί να φανταστεί κανείς. Σκοπός μου είναι να συγκεντρωθούν στοιχεία έτσι ώστε κάποιος που ενδιαφέρεται να μπορεί να γνωρίσει κάτι καινούργιο. Μέσα από αυτήν την προσπάθεια έχω κι εγώ ο ίδιος την ευκαιρία να γνωρίσω νέα πράγματα από το συγκεκριμένο χώρο.
Δεν πρόκειται για κάτι το επίσημο και δεν αντιπροσωπεύει τίποτα. Είναι ένα απλό και συνηθισμένο blog. Δεν έχω σκοπό να ανεβάσω ολόκληρους δίσκους παρά μόνο 2-3 τραγούδια από το κάθε συγκρότημα απλά και μόνο για να υπάρχει κάποιο ακουστικό στοιχείο ώστε η γνωριμία με κάποιο συγκρότημα να είναι ακόμα καλύτερη. Όσα συγκροτήματα προσφέρουν τη μουσική τους και το γνωρίζω, αναφέρω την σελίδα από την οποία μπορούν να κατέβουν τα τραγούδια. Επίσης γίνεται αναφορά και στις σελίδες συγκροτημάτων που έχω βρει στο myspace.
Σε περίπτωση που κάποιος έχει πρόβλημα είτε επειδή έχω ανεβάσει κάποιο τραγούδι, είτε επειδή έχω γράψει κάτι λάθος, είτε επειδή δεν του αρέσει αυτό το blog, θα τον παρακαλούσα να στέιλει απλά ένα mail στο rock.elliniko@yahoo.gr για να γίνει η απαραίτητη διόρθωση. Στο ίδιο mail μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ο καθένας για οποιονδήποτε λόγο.
Επίσης μπορείτε να επικοινωνήσετε και μέσω msn : rock-elliniko@hotmail.com

Αυτά από μένα...


Όποιο συγκρότημα θέλει να προστεθεί στο blog μπορεί να στείλει πληροφορίες και ό,τι υλικό θέλει (αν θέλει) στο rock.elliniko@yahoo.gr

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Σιδηρόπουλος Παύλος

Γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Θεσσαλονίκη το 1970 όταν έφτιαξε το συγκρότημα "Δαμών και Φιντίας" μαζί με το Παντερλή Δεληγιαννίδη. Στην πορεία ενσωματώθηκαν με τα "Μπουρμπούλια". Μόλις διαλύθυκε το συγκρότημα ο Παύλος Σιδηρόπουλος συνεργάστηκε με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Το 1976 οργάνωσε μαζί με τους Σπυρόπουλος το συγκρότημα "Σπυριδούλα" και 3 χρόνια αργότερα φτιάχνει το σχήμα "Εταιρία Καλλιτεχνών". Έχει εμφανιστεί στον κινηματογράφο πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου "Ο Ασυμβίβαστος" όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack και σε μία ακόμη ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου με τίτλο "Αλδεβαράν" , με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο. Στην καριέρα του ως ηθοποιού περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη "Οικογένεια Ζαρντή". Το 1980 ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους "Απροσάρμοστους". Το καλοκαίρι του 1990 άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο Αν. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο. Έχοντας αρκετά νέα τραγούδια και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις, άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο. Το απόγευμα όμως της 6ης Δεκεμβρίου, ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.

Οι πληροφορίες είναι από το site "el.wikipedia.org". Στο site θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τη δισκογραφία του.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

φίλε, μας σώζεις...ψάχνουμε από το γυμνάσιο και είμαστε 28άρηδες τους στίχους από το Τζονιχάκειον Άσμα. Οποιαδήποτε πληροφορία θα λύσει απορίες χρόνων. Ευχαριστούμε προκαταβολικά... Νίκος- Πέτρος

FoFonka είπε...

Δε νομίζω πως θα σας σώσω... Δεν το είχα προσέξει πως δεν υπάρχουν πουθενά αυτοί οι στίχοι όπως και δεν είχα μπει ποτέ στην σκέψη να το ψάξω. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να ρωτήσω σε μερικά forum και κάποιους φίλους που πιθανόν να ξέρουν...

FoFonka είπε...

Δίνω μια απάντηση μετά από μεγάλη καθυστέρηση..
2 λογάδ (λογάδι = εκλεκτό) και 2 καμμένα και καμμένα 30φυλλόλα??? (ίσως να πρόκειται για λογοπαίχνιο μεταξύ λουλουδιού και ναρκωτικών, καθώς η "Λόλα" έχει αναφερθεί και σε άλλα τραγούδια σαν πρέζα) και περνούν και πίνουν και διαγράφουν την γενικοκεντρικό στεγανή αρτηρία του εγκεφάλου και κοσκινίζουν τα λεπτωκαμωμένα μου καπρίτσια. Μ'ενα ύφος δήθεν τάχα ουρανόθεν μάνα (= ουρανοκατέβατο, μάννα εξ ουρανού)

Χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά, μετά από αρκετό ψάξιμο και αρκετές απόψεις εκεί έχω καταλήξει, με κάθε επιφύλαξη...

Ανώνυμος είπε...

thanks